Neye İnanıyoruz
TANRI
O, kâinatın, içindeki herkesin ve her şeyin Yaratıcısı ve Hakimidir. O sonsuza dek üç kişide, Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’ta var olmuştur. Bu üç kişi birbirine eşittir ve tek bir Tanrı‘dır. (Matta 28:19, 2. Korintliler 13:14)
İSA MESİH
O, Baba ve Kutsal Ruh ile eşit olan, Tanrı‘nın biricik Oğlu’dur. İsa, Kutsal Ruh tarafından tasarlanan ve bir bakireden doğan gerçek Tanrı ve gerçek insandır. Günahsız bir insan hayatı yaşadı ve Kendini kusursuz kurban olarak sundu. Ölümü, kurtuluş için yalnızca O’na güvenen herkesin günahlarının kefaretini ödedi. İsa, günah ve ölüm üzerindeki gücünü göstermek için üç gün sonra ölümden dirildi. Cennete yükseldi ve Kralların Kralı ve Lordların Efendisi olarak yeryüzünde hüküm sürmek için geri dönecek. (Luka 3:21-22, İbraniler 2:17, 2 Timoteos 2:12, 4:1,8, 1 Petrus 4:13, 2 Petrus 1:11)
KUTSAL RUH
O, Tanrı‘nın Babası ve Oğlu ile eş eşittir. O, insanları İsa Mesih’e olan ihtiyaçlarının farkına varmak için dünyada mevcuttur. Ayrıca kurtuluş anından itibaren her Hıristiyanda yaşar. O, Hristiyan’a, Tanrı‘nın Oğlu’nun Kurtarıcı ve Rab olarak vahyinin ruhsal gerçeğini anlama gücü sağlar. Ayrıca, Hristiyan Mesih için yaşarken doğru olanı yapmak için rehberlik sağlar. (Luka 4:18-19, Romalılar 5:5, 8:11, Galatyalılar 5:22-25, Efesliler 4:3-7)
İNCİL
Tanrı‘nın yazılı sözü Kutsal Ruh’tan ilham almıştır ve orijinal el yazmalarında hata yoktur. Mukaddes Kitap, inanç ve uygulamayla ilgili her konuda yetkilidir. Kutsal Ruh’un doğaüstü rehberliği altındaki insan yazarlar bunu yazdı. Hristiyan inancı ve yaşamı için en yüksek hakikat kaynağıdır. (2 Timoteos 3:16-18, 2 Petrus 3:15-16, Mezmur 119:105,160, 12:6, Süleymanın Meselleri 30:5)
İNSANLAR
İnsanlar Tanrı‘nın suretinde, karakter olarak O’nun gibi olmak için yaratılmıştır. İnsanlar, Allah’ın yarattığı en üstün varlıktır. Her insan muazzam bir iyilik potansiyeline sahip olsa da, hepimiz kendi yolumuza gitmeyi ve kendi yolumuza güvenmeyi tercih ederiz. Günahkar bir tabiatla, itaatsiz kalplerle doğarız. Tanrı‘nın İsa Mesih’teki lütfu dışında hepimiz günahımızda ölüyüz. Kendimizi kurtaramıyoruz ve haklı olarak Tanrı‘nın cezasını hak ediyoruz. Kurtulan ya da olmayan herkes, Tanrı‘nın kendi suretinde yaratılmıştır ve bu nedenle saygıyı, merhameti, dostluğu ve sevgiyi hak eder. (Tekvin 3, Mezmur 8:5-8, Romalılar 1:18-32, Efesliler 2:1-3)
KURTULUŞ
Kurtuluş, yalnızca İsa’ya güvenerek alınan Tanrı‘nın lütuf armağanıdır. Kendimizi geliştirerek veya iyi işlerle asla günahımızın kefaretini ödeyemeyiz. Tanrı‘nın İsa Mesih aracılığıyla bağışlama teklifine güvenmek, herhangi birinin günahın cezasından kurtulmasının tek yoludur. Kendi kendimizi yöneten yaşamlarımızdan vazgeçip imanla İsa’ya döndüğümüzde kurtuluruz. Sonsuz yaşam o anda başlar, böylece Tanrı‘yı gerçekten tanıyabilir ve O’ndan sonsuza dek zevk alabiliriz. (Romalılar 3:24-26, Efesliler 1:4-8, Yuhanna 14:6, Titus 3:5, Galatyalılar 3:26)
EVLİLİK
Tanrı‘nın hepimiz için iyi bir planı var. Bizi sevdiği için, ilişkilerimiz ve cinsel faaliyetimiz için bilge bir tasarımla erkekleri ve kadınları Kendi suretinde yarattı. Evlilik bir lütuf ve bir armağandır, bir erkek ve bir kadın arasındaki bir ahit taahhüttür. Elbette herkes evlenmeye çağrılmaz, tıpkı evli çiftlerin çocuk sahibi olamamaları gibi. Ama Tanrı’nın insan ilişkileri tasarımı, Düşüş‘ten önce Bahçe’de kuruldu ve ebediyen iyidir. (Tekvin 2:19-25, Matta 19:4-6, 1 Korintliler 7:2)
ONDALIK
Ondalık, ruhlarımız için iyi olan ve Mesih’in kilisesini destekleyen bir tapınma eylemidir. Gelirimizin ’unu vermenin İncil’deki verme standardı olduğunun farkındayız. Allah bize lütuf ve bol nimet verdi. Tüm ihtiyaçlarımızı karşılaması için O’na olan güvenimizin bir ifadesi olarak O’na zamanımızı, yeteneğimizi ve hazinemizi veriyoruz. (Levililer 27:30, Süleymanın Meselleri 3:9; I. Korintoslular 9:13-14; 2.Korintoslular 9:7, 11)
DİLİM
Üyelerimizin dillerini kutluyor ve kabul ediyoruz. Dua ederken, Tanrı‘nın Sözünü okurken ve şarkı söylerken kendi kalp dilinizi kullanmanızı teşvik ediyoruz. Vaazı cemaatimizin dillerine tercüme ediyoruz, böylece herkes Tanrı‘nın Sözü aracılığıyla zihnimizi yenileyerek dönüşebilir. (Mezmur 27:6, Mezmur 95:2, 1 Korintliler 14:15, Koloseliler 3:16-17)
TAPMAK
İbadet, hayatımızın her alanında antlaşmamız olan Tanrı‘nın büyüklüğünü kabul etme işidir. Allah’ın lütfuyla, O’na olan sevgimizden, O’nun sözüne göre ve O’nun yüceliği için yaptığımız her şeyde O’na ibadet etmeye çalışırız. Tanrı‘nın sözü tüm varlığımızı etkilediğinden, O’na kafamız, kalbimiz ve ellerimizle tapınmaya yöneliyoruz. İbadet yoluyla, Tanrı‘ya olan sevgimizde ve birbirimizle paydaşlıkta derinleşiriz. (Mezmur 27:6, Mezmur 95:2, Efesoslular 5:19)
TOPLUM
Başından beri, Tanrı ve benzer imaj taşıyıcılarımızla ilişki içinde olmak için yaratıldık. Hem bu dikey hem de yatay ilişkiler, Adem’in itaatsizliğinden zarar gördü. Ancak Tanrı, Yaratıcımızla olan ilişkimizi onaran İsa Mesih aracılığıyla kurtuluş vaat etti. Bu restore edilmiş dikey ilişkiden, dünyadaki diğer kişilerle barış ve uyum içinde yaşama olanağına sahibiz. (2 Korintliler 5:16-20, Romalılar 5:12-19)
KİLİSE
İsa Mesih’e iman eden herkes, Kutsal Ruh tarafından derhal, Mesih’in Başı olduğu kiliseye, birleşik bir ruhsal Bedene yerleştirilir. Kilisenin amacı, üyelerini imanda güçlendirerek, Sözün talimatıyla, paydaşlıkla, Rab’bin sofralarını kutlayarak ve iyi haberi tüm insanlarla paylaşarak Tanrı’yı yüceltmektir. İsa’nın tüm takipçileri, topluluklarında bir kiliseye katılmaya ve katılmaya kararlı olmalıdır. (Resullerin İşleri 2:42-47, İbraniler 10:24-25)
Daha ayrıntılı bir doktriner ifade, Westminster İnanç İtirafındave Daha Kısa ve Daha Büyük İlmihallerde şu adreste bulunabilir: pcaac.org/bco/westminster-confession/.
Neye inandığımız hakkında daha fazla bilgiyi burada da bulabilirsiniz: pcanet.org/about-the-pca-2-2-2/
One Voice Bursu, Amerika’daki Presbiteryen Kilisesi’nin (PCA) bir cemaatidir.